Tijdens een castratieproject in de hoofdstad Phnom Penh ontving ons team een rapport over ongebreidelde hondenvleeshandel waarbij meerdere restaurants en handelaren betrokken waren. Vroeg in de ochtend vertrok ons team en maakte de reis van twee uur naar de provincie Takeo, waar we een klein, onopvallend restaurant aan de weg ontdekten. Op het eerste gezicht leek het op ieder ander restaurant, maar bij nader inzien zagen we al snel hoe de vork in de steel zat. Aan de linkerkant van het pand was een restaurant dat plaats bood aan ongeveer 20 gasten. In het midden van de tuin, naast het restaurant, was een grote wachtkooi waarin zo’n 15 honden dicht opeen konden zitten. Het restaurant was een plek die door hondenhandelaren en dieven werd bezocht en waar ze hun dagelijkse vangst van gestolen honden konden verkopen. Het diende ook als een belangrijke leverancier van hondenvlees voor andere restaurants in de omgeving.

Kort na aankomst in het restaurant ging de eigenaar naar achteren en was van plan om een van de kleinere honden uit de kooi te doden omdat een klant die had besteld. Ze hurkte toen ze werd gegrepen en uit de kooi werd gesleept. Voor de ogen van de andere honden werd ze met een houten stok op de neus / snuit geraakt, waardoor ze gedesoriënteerd raakte. Vervolgens stak de slager haar met een groot mes in de keel. Helaas doodde dit haar niet, want ze was nog steeds aan het spartelen. Om haar vacht te verwijderen werd ze vervolgens in een pot kokend water gedompeld. De slager trok handenvol van de vacht van haar lichaam. Tijdens dit proces stierf ze uiteindelijk.

Nadat we getuige waren geweest van dit proces, wisten we dat we de honden moesten proberen te redden. Na wat discussie wilde de restauranteigenaar ons alleen toestaan om een kleine jonge vrouwelijke hond mee te nemen die in de hoek van de kooi hurkte en naar ons opkeek met haar grote, bruine ogen. Hij ging vervolgens verder met het vertellen van haar verhaal:

Toen we Lucky uiteindelijk uit de kooi wilden halen, was ze doodsbang en beefde omdat ze dacht dat ze de volgende was om te worden gedood. Ze begon in paniek onbeheerst te plassen. Voordat de restauranteigenaar van gedachten zou veranderen droegen we haar zo snel mogelijk naar de auto.

Tijdens de lange reis terug naar Phnom Penh begon Lucky te beseffen dat ze eindelijk veilig was. Ze begon te ontspannen en veranderde plotseling in een andere hond - springend, kwispelend met haar staart en kusjes gevend totdat ze eindelijk in slaap viel. Toen we aankwamen bij het opvangcentrum van onze partner - Animal Rescue Cambodia, sliep ze zo diep, dat we haar zachtjes moesten schudden om haar wakker te maken.

In de kliniek heeft het medische team haar onderzocht. Ze was bedekt met vlooien, verzwakt en nog steeds uitgedroogd. We vermoedden dat ze darmparasieten had en dat ze ook last had van een oorontsteking. Ze werd gebaad, gevaccineerd, ontwormd en kreeg de voorgeschreven medicijnen.